Nee, het is geen kunstproject, maar een proefveld met greppelinfiltratie om archeologie in de ondergrond nat te houden. De vorm van de greppels is niet ingegeven door menselijke creativiteit, maar door wat er in de ondergrond te vinden is.
In de buurt van het oude eiland Schokland in de Noord Oost polder lag in de prehistorie een gebied met rivierduinen waar mensen leefden met hun gebruiksvoorwerpen, deels van hout. Met de tijd en veranderingen in het landschap zijn de duinen begraven in veen, en vervolgens een deklaag van klei. Maar schijn bedriegt, de top van het duin ligt nog vlak onder het oppervlak. Hierdoor loopt ook de archeologie langs de flanken van het duin gevaar om door bacteriën en schimmels in de bodem te worden afgebroken zodra zuurstof aanwezig is.
Om deze archeologie te beschermen doen we een proef met greppelinfiltratie. De greppels liggen precies langs de flanken boven de zones waar de archeologie kwetsbaar is.
Om de effectiviteit van deze methode van vernatting te testen meten we parameters in de bodem, zoals het bodemvocht en zuurstofgehalte. In de bijgevoegde grafiek is bijvoorbeeld het zuurstofverloop te zien in de bodem tussen de greppels. De concentraties op dit meetpunt dalen zodra de greppels vol staan met water en de bodem daardoor vochtig blijft.
Neem voor meer informatie contact op met onze collega Frouke Hoogland
